تنهایی خیلی سخته دلهای ما با هم

دل از تو لبریزست

تنهای تنها هم


........



عشق من ! با تو نگاهم زیباست

ابرهای تیره ی غم رسواست

شعر و غزل بهانه اند که بگویم

آری ، بی تو این دل تنهاست


.........



امشب برای گریه ام یک شانه می خواهم که نیست

در این خرابات جهان یک خانه می خواهم که نیست

در غربت چشمان تو ، تنهاییم آواره شد

در وصف این نامردمان یک واژه می خواهم که نیست


........



مثل آتیش تو صحرا

یا که طوفان تو دریا

مثل ظلمت توی شب ها

جون به لب موندم و تنها


........


من تنهایم

تو هم تنهایی 

بیا با هم تنها باشیم 


........



اگه می دونستی چقدر تنهام

همیشه برام اشک می ریختی

اگه می دونستی همیشه اشک می ریزم

هیچوقت تنهام نمی ذاشتی


.......


راضیم به خوشبختیت حالا با هر کی باشه

گرچه دل من تنها شده 

ولی یاد تو همیشه باهاشه


......



یکی تنهاست ، تنها اومده ، تنها مونده

تنها یه آرزو داره که تو تنهاش نذاری


.....


تو نباشی تا قیامت بی کسم 

در تمام زندگی دلواپسم

دل من دیگر ان درد اشنا نیست

                         نگاهم دیگر ان برق بلا نیست

زمانی باز میگردم بسویت

                         که دیگر در دلم مهرو وفا نیست

جدایی نیست این دل رازغم ها

                         که بوی گل ز برگ گل جدا نیست

خوشا شبهای هجران غم دل

                          که در بزم محبت جز ریا نیست

شدم خاک ره میخانه چندی

                           ندانستم که درمستان صفا نیست

صفای خلوت دل را بنازم

                            که انجا یک سر مو هم خطا نیست

بگوش من مخوان افسانه ی عشق

                            که این بیگانه از دل ان هما نیس

                           خسته‌تر از صدای من، گریه‌ی بی‌صدای تو

                          حیف که مانده پیش من، خاطره‌ات به جای تو

رفتی و آشنای تو، بی‌تو غریب ماند و بس
قلب شکسته‌اش ولی پاک و نجیب ماند و بس

.
طعنه به ماجرا بزن، اسم مرا صدا بزن
قلب مرا ستاره کن، دل به ستاره‌ها بزن

.
تکیه به شانه‌ام بده، دل به ترانه‌ام بده
راوی آوارگی‌ام، راه به خانه‌ام بده

.
یک‌سره فتح می‌شوم، با تو اگر خطر کنم
سایه‌ی عشق می‌شوم، با تو اگر سفر کنم

.
شب‌شکن صد آینه با شب من چه می‌کنی؟
این همه نور داری و صحبت سایه می‌کنی

.
وقت غروب آرزو بهت مرا نظاره کن
با تو طلوع می‌کنم ولوله‌ای دوباره کن

.
با تو چه فرق می‌کند زنده و مرده بودنم
کاش خجل نباشم از زخم نخورده بودنم

همان بیت اول رگم را زدم

چه ترسی از این کارها داشتم

دلم پا نمیداد اما زدم

دوسه قطره که روی کاغد چکید

تو را توی خون دیدم و جا زدم

و خون بیشتر شد تو جاری شدی

لب کاغذم را کمی تازدم

و تو ریختی روی گلهای فرش

به این بخت کم رنگ تیپا زدم

حضور تو درخون من محو شد

ومن باز درعشق درجا زدم

وآنقدر مشتاق مردن شدم

که حتی خودم را به حاشا زدم

نگاهی به تیغ و نگاهی به رگ

دوباره دلم را به دریا زدم

وقتی یه زن سیگار کشید:یعنی دیگه گریه

جواب نمیده.....

و وقتی یه مرد اشک ریخته بدون کار از سیگار

کشیدن گذشته.....

دمش گرم…!!

باران را می گویم،!

به شانه ام زد و گفت: خسته شدی… امروز تو استراحت کن،من میبارم..

از مرگ نمی ترسم

من فقط نگرانم

که در شلوغی آن دنیا

تورا بین ازدهام جمعیت

پیدایت نکنم

نگرانم .......

توی یک بغض همیشه ، گریه هامو دوره کردی 

جای خالی نگاهت ، میگه تو برنمی‌گردی 

منمو یه بغض پنهون ، خاطراتی پاره پاره 

عاشق و غمگین و تنها ، این چه رسم روزگاره 

وقتی که تو هر ترانه ، من به تو نمی‌رسم باز 

وقتی که یه دنیا راهه ، برسم به اوج آواز 

دلم از دنیا می‌گیره ، شعر چشماتو می‌خونم 

کاش ببینمت دوباره ، ولی افسوس … نمی‌تونم 

دوباره بیا به خوابم ، ای تو تنها عشق نابم 

بگو این قصه دروغه ، من کجای این سرابم 

بگو این دخیل عشقو ، به کجای خونه بستی 

که توی طلسم پائیز ، گم شدی ، رفتی ، شکستی 

آسمون پشت و پناهت ، ای عزیز بی‌سرانجام 

من رو این زمین تنها ، عاشقونه تو رو می‌خوام 

حالا این ابر قدیمی ، دست رو شونه‌هام میذاره 

سرنوشتمو می‌دونه ، که به حال من می‌باره 

اقایی شعر منی تو ، اگه تنها اگه سردی 

بغض بی‌وقفه‌ی بارون ، میگه تو برنمی‌گردی … 

لاک غلط گیـــــــر را برمی دارم

 و \"تـــــــو\" را از تمـــــــام خاطراتـــــــم پاک می کنـــــــم . . .

\" تــــــــــــو \"

غلط اضـــــــافیِ زندگیـــــــم بـــــــودی .